بدون شرح

ديروز مطلبي رو پست کردم از غم دلم و گريه هام , ولي حالا که فکرش رو مي کنم ميبينم مي بايستي بيشتر به لحظه هاي شيرين زندگيم فکر کنم و لحظه هاي تلخ رو مدفون کنم .
زنده ام چون کسايي هستن که دوسشون دارم و زنده ميمونم چون کسايي هستن که دوستم دارن .
پس پست قبليم رو پاک کردم و به آرشيو دلم سپردمش .

زندگي شهد گل است
زنبور زمان مي خوردش
آنچه مي ماند
عسل خاطره هاست