ياد اون روزا به خير

هفته پيش بعد از چن ماه دوباره رفتم دانشگاه , واي خدا چقدر دلم واسش تنگ شده بود , چقدر خاطره داشتم ازش .
واقعا يادش به خير .
درس که ماشاالله نمي خونديم و از صبح تا شب فقط هرهر کرکر مي کرديم ولي حالا وقتي که رفتم تو ديگه هيچکي چهرش واسم آشنا نبود .
راستش رفته بودم که دانشنامم رو بگيرم و اين يعني آخرين باري بود که دانشگام رو ميديدم .
هر ترم که شروع ميشد اولش عين اين بچه مثبتا عهد ميکردم که آقا من اين ترم نفر اولم .
دو هفته اول بلا نسبت شما عينه چي درس مي خوندم و جزوه هفت رنگ مينوشتم ولي همين که دو هفته ميگذشت ميگفتم بابا اين ترمم بي خيال , بذار زندگيمون رو بکنيم باز روز از نو و روزي از نو .
باور کنيد اصلا گذشت زمون رو حس نمي کرديم و فقط يه چيز حاليمون بود , خنـــــده .
شب امتحانم که ميشد حالا يادمون ميفتاد که اصلا واسه چي اومديم دانشگاه و حالا بدو دنبال جزوه که اونم ماشاالله شب امتحان ناياب بود چون تقريبا هممون چه دختر چه پسر اين مدلي حال ميکرديم , البته دخترا خيلي بچه مثبت تر بودن .
از بعضي استادا حالم به هم ميخورد , مثل استاداي درساي طراحي و تجزيه , مستند سازي , پايگاه داده و با بعضيعاشونم حال ميکردم , مثل ذخيره و بازيابي و رياضي و شبکه .
مخصوصا از استاد طراحي و تجزيه و مستند سازي که حالم به هم مي خورد , يه آدم کودن به تمام معنا بود که فقط به صرف پارتي داشتن شده بود استاد و به جرات مي تونم بگم يه دانشجو رو هم پيدا نمي کردي که از اين خوشش بياد .
با درساي عموميم که اصلا ميونه خوبي نداشتم , يادمه ترمي که قرآن داشتم نه اينکه مثلا از قرآن خداي نکرده بدم بياد , نه , مساله اين بود که ياعت کلاسش ساعت 14 بود و منم که تو اين ساعت از فرط خواب تو حالت کما ميرم .
آقا اين استادم طوري رف ميزد انگار که داره لالايي ميخونه که من زودتر خوابم ببره و منم هي پشت سر هم دهنم رو يه متر باز ميکردم و يه خميازه بزرگ ميکشدم و اين استادم مي گفت :" هر خميازه اي که شما ميکشيد همانند تيريست که به سوي من پرتاپ مي کنيد " , بابا بي خيال استاد , تير چي چيه و خدايشم اصلا دست خودم نبود .
واقعا يادش به خيــــــر , روزهايي بودن که تا عمر دارم فراموششون نمي کنم و دلم واسه همه چيزش و مخصوصا واسه هم کلاسيام , حتي از اوني که باهاش رابطه چنداني نداشتم از دختر و پسر دلم واسه تک تکشون خيلي تنگ شده و آرزو مي کنم هر کجا که هستن موفق باشن .